Leczenie aplikatorami powierzchniowymi (zewnętrznymi)

Do długotrwałej stymulacji punktów bolesnych, używa się aplikatorów zewnętrznych, które można podzielić na dwie grupy.

Do pierwszej grupy należą materiały sztuczne: gwiazdki metalowe i gwiazdki magnetyczne (rys. 38). Do drugiej grupy zalicza się różnego rodzaju materiały naturalne, pochodzenia mineralnego i roślinnego: nasiona, części roślin, kamyczki itp.

Rys. 38. Gwiazdki metalowe i gwiazdki magnetyczne; 1 – małe gwiazdki metalowe, 2 – duże gwiazdki metalowe, 3 – gwiazdki magnetyczne

Efekt leczniczy użycia aplikatorów powierzchniowych uzyskuje się na drodze mechanicznego podrażnienia punktów odpowiadających. Aplikator powierzchniowy umieszcza się w znalezionym punkcie odpowiadającym przy pomocy plastra.

Jeżeli aplikator został prawidłowo zamocowany, to nawet w momencie lekkiego ucisku będzie odczuwalny ból, któremu towarzyszy reakcja ruchowa. Brak bólu świadczy o niewłaściwym zamocowaniu stymulatora. W takim wypadku powinieneś go zdjąć i po sprawdzeniu jeszcze raz położenia punktu odpowiadającego, zamocować ponownie (rys. 39).

Czas noszenia aplikatora może wynosić od kilku minut do dwóch, trzech tygodni. Zależy to od rodzaju schorzenia, stanu pacjenta i rodzaju stymulatora.

Rys. 39. Czynnik wskazujący na prawidłowość zamocowania aplikatora w punkcie odpowiadającym: A – ostry ból w momencie uciskania; B – brak bólu w momencie uciskania