Lecznicze właściwości magnesów zostały odkryte już w IV w. p.n.e. Istnieje wiele sposobów wykorzystywania naturalnych i sztucznych magnesów.
W terapii Su Jok stosowane są stałe magnesy o małej sile. Pośród nich najbardziej rozpowszechnione są magnesy długie, bowiem są one wygodne w zastosowaniu. Ich północny biegun ma kolor biały, a południowy – żółty. Przepływ energii w magnesie skierowany jest od bieguna północnego do południowego – od koloru białego do żółtego (rys. 46).
W organizmie człowieka jest ciągły ruch. Możemy zobaczyć ruch oka, języka, głowy, kończyn; natomiast ruch pokarmu wzdłuż przewodu pokarmowego, przepływ powietrza w płucach (wdech i wydech), ruch śluzu, moczu i innych płynów, przekaz impulsów nerwowych itd. jest niewidoczny dla oka. Jeżeli ruchy te są nadmierne, ustawienie magnesu w stronę przeciwną do kierunku ruchu w systemie odpowiadającym spowoduje normalizację naruszonej funkcji. Jeżeli naruszenie funkcji sprzężone jest z niedoborem ruchu, wówczas długi magnes musi mieć orientację zgodną z kierunkiem tego ruchu. (rys. 47).
Magnes mocowany jest do ciała przy pomocy plastra. Czas jego stosowania zależy od intensywności symptomów oraz reakcji organizmu pacjenta na działanie magnesu i waha się od kilku sekund do kilkunastu godzin. Magnes zdejmuje się po zaobserwowaniu widocznego polepszenia.
Nasiona roślin, gałązki, płatki kwiatów mogą zostać wykorzystane w charakterze tzw. naturalnych magnesów. Wzrost roślin ma ten sam kierunek, co kierunek strumieni energetycznych (rys. 48). Nasiona i gałązki również mocowane są przy pomocy plastra. W celu zwiększenia efektu możesz ułożyć łańcuszek z poszczególnych nasion. Magnesy tego rodzaju są bezpieczne nawet w leczeniu pacjentów szczególnie wrażliwych na ból.